อยากเป็น “คน”หรือ “มนุษย์”!!!
“คน” กับ “มนุษย์” นั้นมีความแตกต่างกันอย่างไร?
หากเราไปเปิดดูความหมายใน พจนานุกรม
“คน” หมายความว่า “มนุษย์” (คำนาม) และ “ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งกวนสิ่งที่นอนก้น หรือเกาะกันอยู่เป็นกลุ่มก้อนให้กระจายออก หรือให้เข้ากัน” (คำกริยา)
“มนุษย์” หมายความว่า “สัตว์ที่รู้จักคิดเหตุผล, สัตว์ที่มีจิตใจสูง, คน” (คำนาม)
เพื่อนๆ เห็นความแตกต่างกันระหว่าง “คน” กับ “มนุษย์” กันหรือยังครับ
พระอาจารย์ของผม เคยสอนผมไว้เมื่อตอนที่ ผมบวชเณร สมัยตอนเด็กๆ ท่านได้สอนผมไว้ว่า
“คน” คือ สัตว์โลกชนิดหนึ่ง ที่ยังคงวนเวียนอยู่ในสิ่งเดิมๆ เปรียบเสมือนกับการคนน้ำเกลือที่อยู่ในแก้วเล็กๆ คนไปเท่าไหร่ นานเท่าไหร่ น้ำเกลือก็ยังเค็มอยู่เหมือนเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลง
“คน” มักจะทำอะไรไปตามความต้องการของตัวเอง ทำตามสัญชาติญาติของตัวเอง โดยไม่คำนึงถึงผู้อื่นๆ หรือไม่คำนึงถึงความถูกต้อง หรือผลกระทบที่ตามมา ไม่มีศีลธรรมในตัวเอง ใช้ความรู้ความสามารถไปในทางที่ผิด ไม่รู้จักคุณคน ไม่มีความเมตตากรุณา ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ไขปัญหา ไม่รู้จักคำว่าเกรงใจ หรือมารยาท ไม่สนใจว่าลูกเมียใคร ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น คิดว่าตัวเองนั้น ถูกต้องเสมอ
“มนุษย์” คือ สัตว์โลกชนิดหนึ่ง ที่มีจิตใจดี มีจิตใจสูง รู้จักคิดแบบมีเหตุผล มีคุณธรรมในจิตใจ มีความกตัญญูกตเวที มีความเมตตากรุณา มีมารยาทดีงาม ใช้สติปัญญาและความสามารถไปในทางที่ถูกต้อง และการแก้ไขปัญหา หรือตัดสินใจ มีความสำรวมในกาม สามารถควบคุมตัวเองได้ทั้งร่างกาย และจิตใจ
“มนุษย์” มักจะคอยให้ความช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ ประพฤติตนอยู่ในศีลธรรม ไม่ชอบใช้ความรุนแรง และไม่ว่าจะทำอะไรก็มักจะคิดถึงผลกระทบที่ตามมา ความถูกต้อง อยู่เสมอ ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น รับฟังคำสั่งสอนจากผู้อื่น และนำมาแก้ไขปรับปรุงตัวเองอยู่เสมอ มีการพัฒนาตัวเองอยู่เสมอทั้งด้าน กายภาพ และจิตใจ
โลกในยุคปัจจุบันนี้ มีการเปลี่ยนแปลงที่เร็วขึ้นมากๆ ทั้งด้านเทคโนโลยี และวัฒนธรรม ซึ่งเป๊นเหตุทำให้ จิตใจของคนเรามีการเปลี่ยนแปลงไปตามด้วย
โลกทุกวันนี้แคบลง สามารถติดต่อสื่อสารกันได้ง่ายมากขึ้น โลกของเราสามารถเปิดกว้างได้มากขึ้น และง่ายขึ้นกว่าสมัยก่อนมากๆ
สิ่งแปลกๆ สิ่งร้ายๆ สิ่งที่ไม่ดี ก็สามารถเข้าไปได้ง่ายมากขึ้น “คน” ส่วนใหญ่ก็มีจิตใจที่ต่ำลงมากขึ้น มีความเห็นแก่ตัวมากขึ้น มีความโลภมากขึ้น เห็นประโยชน์ หรือความสุขส่วนตัวกันมากขึ้น
สิ่งที่จะสามารถทำให้จิตใจของคนสูงขึ้นมาได้นั้น ก็คือ คำสั่งสอนของศาสนา ศีลธรรม ต้องมีการช่วยกันปลูกฝังศีลธรรมอันดีแก่เด็กๆ และช่วยกันเผยแพร่ แนะนำศีลธรรมอันดีออกไปมากๆ เพื่อที่จะได้ทำการ พัฒนาจิตใจของ “คน” ให้เปลี่ยนมาเป็น “มนุษย์” กันมากขึ้นนั้นเอง
หากเราไม่ยอมเท “น้ำเกลือ” ออกจากแก้วเล็กๆ ที่เรา “คน” อยู่ ไปสู่แม่น้ำสายใหญ่ จิตใจของ “คน” ก็ไม่สามารถพัฒนาไปเป็น “มนุษย์” ได้ ฉันใดก็ฉันนั้น...
เราทุกคนจะเป็น “คน” หรือ “มนุษย์” นั้น เราทุกคนสามารถเลือกได้ กันทุกๆ คนครับผม
สุดท้ายนี้ ผมขอยกคำสอนของท่าน “พุทธทาสภิกขุ” มาฝากเพื่อนๆ ทุกๆ ท่านนะครับผม ขอบคุณมากๆ ครับผม
“เป็นมนุษย์ เป็นได้ เพราะใจสูง
เหมือนหนึ่งยูง มีดี ที่แววขน
ถ้าใจต่ำ เป็นได้ แต่เพียงคน
ย่อมเสียที ที่ตน ได้เกิดมา”
“ใจสะอาด ใจสว่าง ใจสงบ
ถ้ามีครบ ควรเรียก มนุสสา
เพราะทำถูก พูดถูก ทุกเวลา
เปรมปรีดา คืนวัน สุขสันติ์จริง”
“ใจสกปรก มืดมัว และร้อนเร่า
ใครมีเข้า ควรเรียก ว่าผีสิง
เพราะพูดผิด ทำผิด จิตประวิง
แต่ในสิ่ง นำตัว กลั้วอบาย”
“คิดดูเถิด, ถ้าใคร ไม่อยากตก
จงรีบยก ใจตน รีบขวนขวาย
ให้ใจสูง เสียได้ ก่อนตัวตาย
ก็สมหมาย ที่เกิดมา อย่าเชือนเอย”
ขอบคุณที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ค่ะ
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น