เขียนความรู้สึก ดียังไง
เขียนความรู้สึก คือการรู้เท่าทัน อารมณ์ ความรู้สึกที่เรามี ไม่ว่าเราจะเขียนในตอนนั้นทันที หรือจำความรู้สึกเหล่านั้นไว้ แล้วนำมาเขียนทีหลังก็ได้
การเขียนบอกเล่ารายละเอียดของความรู้สึก ช่วยให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้น เช่นในสถานการณ์ใดบ้าง ที่เรามักจะโกรธง่าย ต่อไปจะได้ระวังอารมณ์ ความคิด ความรู้สึกไว้ทัน
การเขียนความรู้สึกช่วยให้เรารู้เท่าทันความคิด ยิ่งถ้ามีเวลา ลองนั่งลงเขียนความรู้สึก ณ ปัจจุบันดูค่ะ ตอนแรกเราอาจไม่เห็นว่าเราคิดอะไร รู้สึกอะไร แต่พอเขียนไปสักพัก จะเห็นได้ง่ายขึ้น
ช่วยให้ผ่อนคลาย เมื่อคนเราได้ระบายความรู้สึกอึดอัด อัดอั้นตันใจ ที่ไม่สามารถบอกใครได้ แม้แต่การโพสลงบนสื่อโซเชียล ซึ่งก็อาจโดนสังคม คนอื่นค่อนแคะว่า เป็นคนไม่ดี คิดลบ อ่อนแอ ขี้แพ้ งอแง โวยวาย คร่ำครวญ ยิ่งถ้าเป็นผู้ชาย อาจพ่วงด้วยข้อหาไม่แมน ไปอีกหนึ่งกระทง ทำให้หลาย ๆ คน เวลามีปัญหา ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง จะปรึกษาใคร บางครั้งก็แค่อารมณ์เหงา แค่อยากเม้าท์ อยากระบายออกไปบ้าง แต่คนรอบข้างคงไม่เข้าใจ บางครั้งคนเราก็ไม่ได้ต้องการคำปลอบใจ คำตอบของชีวิต หรือหนทางในการแก้ปัญหาอะไรหรอก แค่อยากบอก แค่อยากเล่า และยิ่งเป็นเรื่องลับ ๆ เรื่องส่วนตัว เรื่องหัวใจ ยิ่งน่าเห็นใจ
การเขียนความรู้สึก ช่วยให้ค้นพบศักยภาพที่ซ่อนอยู่ในตัวเรา การเขียนความรู้สึก คือการยอมรับตัวเอง คือกระบวนการชำระล้าง เหมือนการสารภาพผิด เหมือนเราเองก็รู้แล้ว เข้าใจแล้ว สำนึกผิดแล้ว จึงกล้าที่จะเขียนมันออกมา (ต้องเขียนไปตามความจริงนะ)
เขียนออกมาจากความรู้สึกจริง ๆ ยอมรับกับใจตัวเอง ผิด ก็ยอมรับว่าผิด ถูกก็ให้มั่นใจว่าถูก รักก็ให้ยินดีที่ได้รัก
โกรธก็รู้ว่าโกรธ เกลียดก็รู้ว่าเกลียด ไม่แน่ใจ ก็ให้เขียนไปว่าไม่แน่ใจ
แค่ในตอนนี้ แค่เขียนมันออกมา ทุกความรู้สึก เขียนมันออกมา แม้บางคนอาจจะต้องเขียนมันด้วยน้ำตา ก็จงอย่ากลัว คุณต้องทะลุอุโมงค์น้ำตาออกมาเจอแสงสว่างให้ได้ นั่นคือรางวัล ของคนกล้า ของคนที่ไม่ยอมแพ้ !!!
ยอมรับทุกความรู้สึกที่เรามี ไม่ต้องผลักไส หรือต่อต้านมัน
ความรู้สึกอะไรเด่นชัดที่สุด เขียนมันออกมา ความรู้สึกไหนมาบ่อยที่สุด เขียนมันออกมา
เมื่อเราเขียนไปเรื่อย ๆ ทุกวัน เราจะพบว่า ความกลัวหายไป ความทุกข์หายไป
ความโศกเศร้า โกรธ เกลียด เคียดแค้นชิงชัง หายไป
ใจจะเบา สบาย คลายออกจากทุกข์
เขียนมันออกมา ปล่อยให้มันไหลไปกับน้ำหมึก ปากกา ฝากให้กระดาษเก็บรักษา
แล้ววันหนึ่งเมื่อเรากลับมาอ่านอีกครั้ง เราจะได้สำรวจตัวเอง อย่าลืมให้คะแนนตัวเองด้วยนะ ว่าเราในวันนั้น กับเราในวันนี้เปลี่ยนแปลงไปยังไงบ้าง ดีขึ้นไหม ?
กฏมีอยู่ว่า เขียนแล้วห้ามแก้ ห้ามลบ ห้ามอ่าน ทิ้งไว้ สัก 1-2 เดือน ค่อยกลับไปอ่าน ถึงตอนนั้น อยากแก้ไข ปรับตรงไหน ค่อยทำ
แล้วเราจะพบความมหัศจรรย์บางอย่างเกิดขึ้นกับใจเราแน่นอน
ใครบางคน รอให้คุณค้นพบเขาที่ปลายอุโมงค์นั้น
ทะลุอุโมงค์น้ำตาออกไปให้ได้นะ
"เขียนด้วยความรักจากทั้งหมดของหัวใจ"
สำหรับใครที่อยากเขียน ยังไม่รู้จะเขียนอะไร ลองเขียนความรู้สึกสิคะ
การเขียนความรู้สึกอาจไม่ใช่การสร้างผลงานที่ยิ่งใหญ่อะไร
แต่มันช่วยให้คุณค้นพบใจตัวเองแน่นอน หรือมากกว่านั้น ก็ต้องลองเขียนเพื่อพิสูจน์ดูเองนะคะ
เจออะไร เจอใครบ้าง อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะ
…
แสงอักษร
ขอบคุณค่ะ
เขียนขอบคุณทุกสรรพสิ่งทุกวันค่ะ
เห็นด้วยค่ะพี่แข การเขียนคือ เอาความคิดที่ล่องลอย
ออกมาเป็นรูปธรรมผ่านตัวหนังสือ ยิ่งถ้าได้เขียนว่า เรากำลังกลัวอะไร
แยกแยะออกมา แล้วจัดการมันไปทีละข้อ จะคลายกังวลได้มากเลย
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น