ฉันเป็นมนุษย์โลก

     นมัสเตพี่น้องร่วมโลกที่รักยิ่งของข้าพเจ้า ก่อนอื่นข้าพเจ้าขอกล่าวว่าข้าพเจ้าเองรักและห่วงใยประโยชน์สุขของพี่น้องนั้นเป็นสำคัญ

   ซึ่งประโยชน์สุขที่ข้าพเจ้าจะได้กล่าวไปนั่นคือปัจจัยพื้นฐาน
ในการดำรงชีวิตทั้งสี่ซึ่งได้แก่ 1.อาหาร 2.ที่อยู่อาศัย 3.เครื่องนุ่งห่ม 4.ยารักษาโรค
ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่รัฐใน 'อุดมคติของข้าพเจ้า' ต้องเข้ามารับรองไว้ได้

   การเป็นไปของบรัฐในอุดมคติที่ข้าพเจ้ามุ่งจะกล่าวถึงคือรัฐสังคมนิยม 
ที่เห็นประโยชน์ของพี่น้องประชาชนเป็นสำคัญเพราะแม้แต่เจ้าหน้าที่รัฐก็คือประชาชน
จึงไม่มีระบบนายจ้างลูกจ้างเกิดขึ้นในระบบนี้ ข้าพเจ้าขอขยายความให้กระจ่างแจ่มแจ้งขึ้นโดยกตัวอย่างประกอบ หากคุณเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือทำงานให้กับรัฐ
นั่นเท่ากับคุณทำงานให้ประชาชน ซึ่งในขณะเดียวกันคุณก็มีสถานะเป็นประชาชนด้วย ดังนั้นชการเห็นแก่ตัวหรือคดโกงนั้นไม่ใช่แต่การปลูกจิตสำนึกในโรงเรียนประถมอย่างปัจจุบัน
หากแต่เป็นวิถีที่เลี่ยงปฎิบัติไม่ได้ในรัฐแห่งนี้ อีกทั้งการสร้างอืสรภาพคือไม่ขัดต่อลัทธิสังคมนิยม ดังที่คาร์ล มาคส์ ได้กล่าวไว้

   "มนุษย์เลือกเกิดไม่ได้แต่เราเลือกสังคมได้" 
วาทะกรรมนี้ควรถูกกล่าวขานในหมู่เพื่อนๆนักอ่านที่รักยิ่งทุกท่าน
นี่ไม่เพราะท่านลืมตระหนักถึงข้อนี้หรอกหรือว่าท่านเองก็ 'เป็นมนุย์โลก' ซึ่งหมดยุคที่จะขายตัวเป็นทาสหรือยืนองอาจด้วยเกรียติและศักดิ์ศรีในระบบศักดินาเก่า
     ท่านควรตระหนักข้อนี้ให้ดีว่า ท่านเองก็ไม่ได้ต่างจากเพื่อนบ้าน
และเพื่อนบ้านเองก็ไม่ต่างจากท่าน หากแต่ท่านยังยึดถือแนวคิดอนุรัหษ์นิยมฝ่ายขวา
ก็คงเกลียดชังบทความนี้ที่ผู้เขียนโอ้อวดปัญญารู้ดีไปซะทุกอย่าง ถ้าดีอย่างที่ว่าไม่เห็นบ้านไหนเมืองไหนเขาทำกัน?

   ข้าพเจ้าเห็นด้วยว่าถ้าแนวคิดนี้มันดีเลิศประเสริฐศรีก็ทำไมไม่ทำอย่างว่า
แต่ข้าพเจ้าก็ตระหนักได้ว่าเพราะเรายังมีผ้มีอำนาจและด้วยจิตสำนึกมนุษย์ที่ยังค้นหา
ผู้นำ ที่จะนำความผาสุขมาสู่พวกเขา และผู้นำเหล่านั้นก็ไม่กล้าหาญพอที่จะเปลี่ยนแปลงสังคมทุนนิยมที่เป็นอยู่เดิม มีแต่จะพัฒนาให้มันรุ่งโรจน์ และฉีกห่างความเหลือมล้ำ
ทางชนชั้นให้มีมากขึ้นๆเรื่อยๆ 

   พี่น้องทั้งหลายข้าพเจ้าข้อชี้แจงก่อนจะสรุปบทความนี้ให้จบลงว่า
ข้าพเจ้าไม่ได้ฝักใฝ่ในลัทธิใดๆ เพียงแต่เสนอทางออกของสังคม
ซึ่งพี่น้องนักอ่านที่รักก็น่าจะเคยเรียนมาบ้างแล้วสำหรับวิชาเศรษฐศาสตร์ และได้คำตอบที่ชัดเจนอย่างที่ข้าพเจ้าอธิบายแล้วในบทความด้านบนว่า
"สังคมนิยมนี่แหละที่ทำลายความเหลื่อมล้ำทางชนชั้นลง"

     และมาถึงย่อหน้าส่งถ่ายที่ข้าพเจ้าจะย้ำเตือนด้วยความรักยิ่งต่อเพื่อนมนุษย์
ทั้งหลายว่า ท่านเองเป็นมนุษย์โลก โลกสีฟ้าใบนี้จะสดใสหรือขุ่นมัว
ด้วยกลไกการแข่งขันทางทุนนิยมต่อไปหรือจะร่วมใจกันจัดสรรทรัพยากรโลกให้เกิดประโยชน์สูงสุด ;แสดงความคิดเห็น