วางแผนชรา

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นคำพูดที่พูดกันมาเนิ่นนานเพราะผู้เขียนได้ยินมาตลอดช่วงอายุ 40 ปี จึงเป็นที่มาของความเชื่อว่า เราต้องแก่ก่อนเจ็บป่วย และคนแก่จะใกล้ความตายก่อนหนุ่มสาว รวมไปถึงการมีความเชื่อที่ว่าเราต้องมีครอบครัวมีสามี มีภรรยา มีลูก มีหลาน เพื่อให้มีผู้ดูแลเมื่อยามแก่เฒ่า ไม่ต้องทำงานก็ได้ถ้ามีสามีเลี้ยง ลูกโตจนทำงานเราก็อยู่บ้านเฉยๆได้ แก่แล้วควรพักผ่อน ทำอะไรมากไม่ได้ ปฏิเสธไม่ได้เลยค่ะว่าคนส่วนใหญ่ยังมีความคิดแบบนี้ซึ่งกำลังจะสวนทางกับยุคสมัยใหม่และความเป็นจริงของชีวิต จึงอยากชวนคิดไปด้วยกันดังนี้ค่ะ

- ความเจ็บไข้ทางกายและใจเกิดขึ้นได้กับคนทุกช่วงอายุ

- เด็ก วัยรุ่น และวัยทำงานสามารถถึงความตายก่อนวัยชราได้

- การมีครอบครัว มีสามี มีภรรยา มีลูกมีหลาน ไม่ได้หมายความว่าเค้าจะดูแลเราได้ตลอดชีวิต

- หากเราไม่พยายามทำอะไรด้วยตนเอง ไม่รักษาสุขภาพร่างกาย ไม่พยายามหาและสะสมรายได้ไว้เพื่อใช้จ่ายในยามชรา เราก็จะไม่สามารถอยู่ได้ด้วยตนเองเมื่อไม่เหลือใคร

- การขาดการสร้างความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว เพื่อนร่วมงาน เพื่อนบ้าน หรือใครก็ตามรอบๆตัวในชีวิต เป็นการตัดทางเลือกในความช่วยเหลือของในวันที่เราขาดความสามารถในการดูแลตัวเอง

- อะไรก็ตามที่วันนี้เรายังมี เรายังหาได้ ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ บ้าน ที่ดิน ทรัพย์สินฯ ไม่ได้หมายความว่าจะยังคงมีอยู่จนถึงวัยชรา อะไรก็ไม่แน่นอน อะไรก็เกิดขึ้นได้

***จากหัวข้อที่ชวนคิดด้านบน ผู้เขียนอยากจะบอกทุกท่านว่า เราควรวางแผนเผื่อเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในแง่ลบ หรือแง่ร้ายด้วย เช่น

* ถ้าวันหนึ่งเราต้องใช้ชีวิตคนเดียวแล้วเจ็บป่วย ทำให้ใช้ชีวิตด้วยตัวเองไม่ได้ เราจะต้องทำอย่างไร เราจะติดต่อขอความช่วยเหลือจากใคร หรือเราจะจัดสรรค่าใช้จ่ายใจการดูแลตัวเองอย่างไร

* ถ้าวันหนึ่งเราไม่มีบ้านเป็นของตนเอง เราไม่มีแม้เงินเช่าบ้าน ไม่มีเงินใช้ชีวิต เราจะไปอยู่ที่ไหนกับใครได้บ้าง หากต้องอยู่สถานสงเคราะห์คนชราเราจะเข้าได้อย่างไร

* ถ้าวันหนึ่งเราเจ็บป่วยในระยะสุดท้าย เราอยากให้คุณหมอทำอะไร หรือไม่ทำอะไรกับเราบ้าง

 

ทั้งหมดนี้เป็นการชวนคิด เพื่อลดความเครียดเมื่อเราต้องไปเจอยเหตุการณ์นั้นๆในอนาคต เพราะสุดท้ายแล้ว คือ เราต้องมีการยอมรับและปรับตัวกับสิ่งที่อาจจะเกิด หรือไม่เกิดในอนาคต ตามทรัพยากรที่เรามี ด้วยความไม่ประมาท ที่สุดแล้วหากทุกอย่างเกิดไม่เป็นไปอย่างที่วางแผนหรือคาดหวัง จะเหลือเพียงสิ่งเดียวที่ควรทำ คือ "ทำใจ" พร้อมรับการเปลี่ยนแปลง