บทนำ: จากสถิติขององค์การอนามัยโลก มีผู้เสียชีวิต 1 รายในทุกๆ 100 รายทั่วโลกเนื่องจากการฆ่าตัวตาย การฆ่าตัวตายของวัยรุ่นยังเป็นหัวข้อทางสังคมที่ได้รับความสนใจมาก พ่อแม่หลายคนเริ่มสับสน และเถียงกับลูกทันทีที่คุยกัน ควรทำอย่างไร?
ผู้ปกครองควรทำอย่างไรเมื่อต้องเผชิญกับเด็กที่หงุดหงิดหรือไม่สามารถสื่อสารกับได้
ในประสิทธิภาพในการรักษานั้นขึ้นอยู่กับความร่วมมือของผู้ปกครอง แต่จะสื่อสารกับลูกอย่างไร จะเป็นกำลังใจให้ลูกได้อย่างไร? คิดว่าผู้ปกครองหลายคนยังทำได้ดีไม่พอ และพบว่าพ่อแม่หลายคนหมดหนทางจริงๆ และรู้สึกว่าพวกเขาให้ทุกอย่างที่ทำได้ ทำไมลูก ๆ เป็นแบบนี้? เพราะพ่อแม่เองก็ต้องเผชิญกับแรงกดดันมากมาย เช่น การงาน การเงิน และการเรียนลูก
อย่างแรกเลย พ่อแม่ต้องเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเองเพื่อให้สามารถแก้ปัญหาของลูกได้ หากพ่อแม่อยู่ในสภาวะที่เต็มไปด้วยอารมณ์ด้านลบ เมื่อลูกมีปัญหาด้วย ก็จะไม่สามารถเผชิญหน้ากับปัญหาได้ ใช้เวลาเพียงแค่ 5 นาทีเพื่อดูแลตัวเอง เพราะถ้าใจร้อน อารมณ์ที่ไม่อดทนนี้ติดต่อกันได้ มันจะแพร่กระจายไปยังทุกคนในพื้นที่ ทำให้ทุกคนใจร้อนเหมือนกัน เหมือนกับถังระเบิด ที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ ดังนั้นเราต้องเรียนรู้วิธีสื่อสารภายใต้สถานการณ์นั้นๆ
อันที่จริงต้องให้ความเคารพต่อกระบวนการ เมื่อคุณส่งมอบประสบการณ์ของคุณให้กับลูก บางคนเขาสามารถเรียนรู้จากมันได้เท่านั้น แต่ไม่สามารถทำได้จริงๆ แต่พ่อแม่มักบอกว่า ลูกต้องเป็นอย่างนั้นต้องเป็นอย่างนี้ และลูกก็ต้องทำอย่างที่พ่อแม่อยากให้เป็น ทำให้เด็กรู้สึกพูดไม่ออก มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ลูกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมพ่อแม่จึงให้ลูกทำ? พ่อแม่มักจะคิดว่าลูกยังเป็นเด็ก ดังนั้นบอกอะไรไปก็ต้องทำ
แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่เราจะเคารพซึ่งกันและกัน เมื่อเด็กโตขึ้น พ่อแม่ต้องเคารพในบุคลิกภาพของเขา เพราะเขาเป็นบุคคลอิสระ ไม่ควรถือว่าเขาเป็นสิ่งของเครื่องประดับ พ่อแม่ต้องปฏิบัติต่อเขาในฐานะผู้ใหญ่ สอนเขาถึงวิธีจัดการกับปัญหา วิธีการเลือก และวิธีรับผิดชอบต่อผลลัพธ์ของการเลือก ไม่ว่าผลลัพธ์จะดีหรือไม่ดี ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ใหญ่ยังต้องสื่อสารกับเด็กๆ และปล่อยให้พวกเขามีโอกาสตัดสินใจเอง
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น