ยินดีต้อนรับกลับบ้าน

ผมมีจากบ้านมาเป็นเวลาสองปีกับอีกสองร้อยหกสิบสี่วัน  ที่นั่นมีภูเขาและต้นไม้ล้อมรอบ ก้อนหินสีดำวางเรียงรายกลายเป็นทางเดิน ทางฝั่งทิศตะวันออกมีสวนองุ่น และทางฝั่งทิศตะวันตกมีป่าร่มรื่น ที่สำคัญที่สุด มีภรรยาเตรียมมื้ออาหารแสนวิเศษไว้ให้ทุกมื้อ และลูกชายที่น่ารักเข้ามากระโดดกอดผมเป็นประจำ 

ผมเป็นทหารชาวโรมัน ชายชาติทหาร รับใช้ชาติและต่อสู้อย่างมีเกียรติ ครานี้ข้าศึกมีกำลังพลมากนัก แต่ผมจะปกป้องชาติและชีวิตของคนนับหมื่นให้ได้

เสร็จจากศึกรบครั้งนี้ ผมกำลังจะได้กลับบ้าน บ้านที่อบอุ่นรอผมอยู่ บ้านที่มีอาหารจานโปรดที่ภรรยาทำ บ้านที่มีลูกชายวิ่งเล่นท่ามกลางทุ่งดอกไม้ แล้วตอนนี้ผมคิดว่าผมกำลังจะได้กลับบ้านในไม่กี่นาทีต่อจากนี้ ปลายแหลมของดาบและลูกศรที่กำลังปักอยู่บนหน้าอกของผม ความปวดหนึบบริเวณหน้าอก ร่างกายที่เริ่มชาและขยับไม่ได้ เป็นเครื่องย้ำเตือนว่ากำลังจะได้กลับบ้านในไม่ช้า ความสุขหลังประตูความตายที่รอมาเนิ่นนาน ผมได้ยินเสียงสุดท้ายดังขี้นว่า

  " ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับพ่อ " 

 

 

 

บทความนี้เป็นบทความที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการดูหนังเรื่อง  Gladiator  จบ เป็นหนังแนวประวัติศาสตร์ยุคโรมัน จากแม่ทัพโรมันผู้ยิ่งใหญ่ กลายมาเป็นทาสใน gladiator  พอดูเรื่องนี้จบความรู้สึกต่างๆประเดประดังเข้ามา จนทำให้เกิดบทความเรื่องนี้ หวังว่าท่านผู้อ่านจะเพลิดเพลินไปกับบทความสั้นๆเรื่องนี้