ใครว่าภาษาไทยไม่สำคัญ ?
ภาษาไทย นับเป็นสัญลักษณ์ที่กำหนดขึ้นเพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการสื่อสารระหว่างคนไทย โดยทั่วไปภาษามีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ทั้งการออกเสียง รูปศัพท์ และความหมาย ปัจจุบันพบเห็นได้ชัดเจนและแพร่หลายในโลกออนไลน์ เช่น เฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์ ด้วยเหตุนี้จึงมีรูปคำศัพท์ใหม่ ๆ เกิดขึ้นในสมัยนิยม ซึ่งแตกต่างอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับความงดงามทางภาษาที่มีมาตั้งแต่บรรพกาล
ความวิจิตรและความไพเราะเพราะพริ้งของภาษาไทยอันทรงคุณค่านั้น นับว่าเป็นกระจกสะท้อนเอกลักษณ์ของคนไทยได้อย่างชัดเจน เห็นได้จากบทกวีและวรรณคดีที่มีมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย ซึ่งผู้แต่งประพันธ์เป็นบทร้อยกรองด้วยความประณีต ละเมียดละไม ชวนให้ผู้อ่านหลงใหล คล้อยตาม และตกอยู่ในภวังค์ห้วงแห่งภาษา แต่ในปัจจุบันภาษาไทยได้เปลี่ยนแปลงไปตามอิทธิพลของการสื่อสารที่เป็นสากลโลก ทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน เฉกเช่นคำว่า “แจ๋ว” มีความหมายว่า ดีเยี่ยม คนรุ่นใหม่มักออกเสียงเป็น “แก๋ว” ตามการออกเสียงของเน็ตไอดอลท่านหนึ่งในโลกออนไลน์ เมื่อพูดคำนี้คราใดก็มักเกิดอารมณ์ขันกับผู้ที่ได้ยินทุกครั้ง จึงเกิดเป็นคำศัพท์ใหม่ซึ่งเป็นที่นิยมชมชอบอย่างยิ่งของคนไทยเฉพาะกลุ่ม
ธรรมชาติของภาษามีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา หากใช้ภาษาไปในทางสร้างสรรค์ย่อมเป็นสิ่งดีงามและเป็นพลังบวกต่อคนในสังคม ในทางตรงกันข้าม หากใช้ภาษาไม่ถูกต้องหรือไม่ชัดเจน อาจจะเป็นปัญหาต่อการสื่อสารได้ ตัวอย่างจากการพิมพ์ข้อความติดต่อสื่อสารระหว่างกันในโลกออนไลน์ เช่น “คุณอายุไหนคะ” ผู้อ่านอาจจะเข้าใจว่าผู้ส่งต้องการสอบถามอายุ แต่ในเจตนาที่แท้จริงของผู้ส่งนั้นคือต้องการทราบว่า “คุณอาอยู่ที่ไหนคะ” สิ่งเหล่านี้สะท้อนให้เห็นว่าคนรุ่นใหม่บางกลุ่มไม่ได้ให้ความสำคัญต่อภาษาไทยซึ่งเป็นภาษาแม่ของคนไทยเท่าที่ควร
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะมีทัศนะหรือมุมมองที่หลากหลายต่อภาษา แต่ก็เป็นที่ประจักษ์โดยทั่วกันแล้วว่า ภาษาไทยเป็นรากเหง้าที่แสดงถึงความเป็นไทยได้ลึกซึ้งยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด คนไทยทุกคนจึงควรตระหนักถึงคุณค่าของภาษา รู้รักษ์ หวงแหน และถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นอย่างถูกต้อง เพื่อคงไว้ซึ่งความเป็นไทยสืบไป
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น