ทำไมเวลาเศร้าถึงชอบฟังเพลง

คุณเคยเป็นมั้ย

เวลาที่โดดเดี่ยวและไม่มีใคร หันไปทางไหนก็เจอแต่ความว่างเปล่า เพื่อนพ้องที่เคยอยู่ข้างกันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ทุกคนกลับมีเรื่องราวของตัวเองให้คิดอยู่ตลอดเวลา ไม่ได้มีใครมาสนใจเรามากมายขนาดนั้น คนที่จะอยู่ปลอบเวลาเราเศร้า ก็มีเพียงตัวเราเองเท่านั้น นั้นคือความโหดร้ายอีกอย่างของการเติบโต ที่ทางข้างหน้ามีเพียงแต่เราเท่านั้นที่รู้และกำหนดเองได้  ถึงกระนั้น ถึงจะโตเป็นผู้ใหญ่มากแค่ไหนก็ตาม ก็ยังคงต้องการคำปลอบใจ ต้องการคนรับฟัง แต่คงเป็นเรื่องยากที่จะเล่าปัญหาของเราให้ใครฟัง เพราะไม่อยากให้ปัญหาของเรา ไปทำให้คนรับฟังไม่สบายใจ เลยได้แต่เก็บงำไว้กับตัวเอง

ขณะนั้นเองก็ได้เปิดเพลงขึ้นมา เสียงดนตรีและทำนองช่วยผ่อนคลายจิตใจ เสียงนักร้องที่กำลังดังขึ้นมาราวกับกำลังบอกว่า ฉันอยู่ตรงนี้  ทำให้ความรู้สึกเศร้าใจ ถูกชะล้างด้วยเสียงดนตรี 

เปิดเสียงให้ดังกระฮึ่ม ปลอบประโลบจิตใจที่อ่อนแรง ดวงใจที่หนักอึ้ง ปล่อยให้ลอยไปเสียงดนตรีและคำร้อง ให้เสียงเพลงอยู่เป็นเพื่อนเมื่อยามคุณรู้สึกไม่มีใคร

ที่คุณชอบฟังเพลงเมื่อยามเศร้า

นั้นอาจเป็นเพราะคุณต้องคำปลอบใจ หรือต้องการเสียงที่อยู่ข้างๆในวันที่ไม่ได้มีใครเข้าใจ แต่ยังมีดนตรีที่ไม่ว่าคุณจะเปิดขึ้นเมื่อไหร่ มันก็ยังคงดังขึ้นเสมอมา