Part 2
ศีล 227 ของสงฆ์ เป็นศีลหรือเป็นกฎของสงฆ์ที่มีต้องปฎิบัติ เป็นกฎที่ตั้งขึ้นเนื่องจากในอดีตมีสงฆ์ทำและถูกมองว่าเป็นเรื่องไม่ดีจึงตั้งกฎเพื่อว่าในอนาคตจะไม่ถูกทำอีก
ต้องเกริ่นก่อนว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 2500 กว่าปีที่ประเทศอินเดีย เพราะฉะนั้นกฎบางข้ออาจจะดูแปลกแต่ทั้งหมดนี้เป็นกฎจริงๆ และเราพยายามจะอธิบายให้ง่ายขึ้น จึงขอให้เป็นเพียงการอธิบาย ไม่ใช่การนำกฎทั้งหมดมาเรียบเรียงใหม่
และในบทความนี้เป็นการทำ Part ต่อจาก Part 1 (<---กดที่นี่เพื่ออ่าน Part 1 ขั้นที่ 1-4)
ขั้นที่ 6 : ปาฏิเทสนียะ มี 4 ข้อ
1.ห้ามรับขนมขบเขี้ยว ของฉันจากมือภิกษุณี
2.ให้ไล่ภิกษุณีที่มายุ่งให้ถวายอาหาร
3.ห้ามรับอาหารในสกุลที่สงฆ์สมมติว่าเป็นเสขะ
4.ห้ามรับอาหารที่ไม่ได้จัดเตรียมไว้เมื่ออยู่ป่า
ขั้นที่ 7 : เสขิยะ มี 26 ข้อ (มารยาท)
1.นุ่งปิดเข่า ปิดสะดือ
2.ห่มให้ชายผ้าเสมอกัน
3.ปกปิดกายด้วยดีไปในบ้าน
4.ปกปิดกายด้วยดีนั่งในบ้าน
5.สำรวมด้วยดีไปในบ้าน
6.สำรวมด้วยดีนั่งในบ้าน
7.มีสายตามองลงไปในบ้าน (ไม่มองโน่นนี่ ซ้ายขวา)
8.มีสายตามองลงนั่งในบ้าน
9.ไม่เวิกผ้าในบ้าน (เวิกผ้า คือ เปิด แหวก บางส่วนของผ้า)
10.ไม่เวิกผ้านั่งในบ้าน
11.ไม่หัวเราะดังไปในบ้าน
12.ไม่หัวเราะดังนั่งในบ้าน
13.ไม่พูดเสียงดังในบ้าน
14.ไม่โคลงกายไปในบ้าน
15.ไม่โคลงกายนั่งในบ้าน
16.ไม่ไกวแขนไปในบ้าน
17.ไม่ไกวแขนนั่งในบ้าน
18.ไม่ไกวแขนไปในบ้าน
19.ไม่สั่นศีรษะไปในบ้าน
20.ไม่สั้นศีรษะนั่งในบ้าน
21.ไม่เอามือค้ำกายไปในบ้าน
22.ไม่เอามือค้ำกายนั่งในบ้าน
23.ไม่เอาผ้าคลุมศีรษะไปในบ้าน
24.ไม่เอาผ้าคลุมศีรษะนั่งในบ้าน
25.ไม่เดินกระโหย่งเท้าไปในบ้าน
26.ไม่นั่งรัดเข้าในลบ้าน
ขั้นที่ 8 : โภชนปฏิสังยุตต์ มี 30 ข้อ
1.รับบิณฑบาตด้วยความเคารพ
2.ในขณะบิณฑบาต มองแต่ในบาตร
3.รับแกงพอประมาณ เมื่อบิณฑบาต
4.รับบิณฑบาตแค่เสมอปากบาตร
5.ฉันบิณฑบาตด้วยความเคารพ
6.ในขณะฉันบิณฑบาต มองแต่ในบาตร
7.ฉันบิณฑบาตไปตามลำดับ (ไม่ฉันฝั่งใดฝั่งหนึ่งจนแหว่ง)
8.ฉันบิณฑบาตพอสมควรกับแกง (ไม่ฉันแกงมากเกินไป)
9.ฉันบิณฑบาตไม่ขยุ้มแต่ยอดลงไป
10.ไม่เอาเข้าสุกปิดแกงและกับ เพื่อหวังว่าจะได้มาก
11.ไม่ขอเอาแกงหรือข้าวสุกเพื่อประโยชน์ตัว นอกจากป่วย
12.ไม่มองดูบาตรของสงฆ์รูปอื่นด้วยคิดจะยกโทษ
13.ไม่ฉันข้าวคำใหญ่ไป
14.ทำคำข้าวให้พอดีคำ
15.ไม่อ้าปาก ถ้าข้าวมายังไม่ถึงปาก
16.ไม่เอามือทั้งมือใส่ปาก ขณะฉัน
17.ไม่พูดขณะมีข้าวอยู่ในปาก
18.ไม่ฉันโดยโยนคำข้าวเข้าปาก
19.ไม่ฉันกัดคำข้าว
20.ไม่ฉันทำกระพุ้งแก้มให้ตุ่ย
21.ไม่ฉันไปด้วยสะบัดมือไปด้วย
22.ไม่ฉันโปรยเมล็ดข้าว
23.ไม่ฉันแลบลิ้น
24. - 25.ไม่ฉันเสียงดัง
26.ไม่ฉันเลียมือ
27.ไม่ฉันเลียบาตร
28.ไม่ฉันเลยรมฝีปาก
29.ไม่เอามือเปื้อนจับภาชนะที่ใส่น้ำ
30.ไม่เอาน้ำล้างบาตรที่มีเมล็ดข้างเทลงบ้าน
ขั้นที่ 9 : ธัมมเทสนาปฏิสังยุตต์ มี 16 ข้อ (ไม่แสดงธรรมแก่คนไม่เป็นไข้ที่…)
1.มีร่มในมือ
2.มีไม้พลองในมือ
3.มีของมีคมในมือ
4.มีอาวุธในมือ
5.สวมเขียงเท่า (เขียงเท่า คือ รองเท้าไม้)
6.สวมรองเท้า
7.ไปในยาน
8.อยู่บนที่นอน
9.นั่งรัดเข่า
10.โพกศีรษะ
11.คลุมศีรษะ
12.อยู่บนอาสนะหรือเครื่องปูนั่ง
13.บนอาสนะสูงกว่าสงฆ์
14.นั่งอยู่ แต่สงฆ์ยืน
15.เดินไปข้างหน้า สงฆ์เดินไปข้างหลัง
16.ไปในทาง สงฆ์ไปนอกทาง
ขั้นที่ 10 : ปกิณสถะ มี 3 ข้อ (สงฆ์ไม่เป็นไข้ไม่…)
1.ยืนถ่าย
2.ถ่ายหรือบ้วนน้ำลายลงในพืชพันธุ์ต่างๆ
3.ถ่ายหรือบ้วนน้ำลายลงน้ำ
ขั้นที่ 11 : อธิกรณสมถะ มี 7 ข้อ (ระงับอธิกรณ์…(อธิกรณ์ คือ คดีความ หรือความที่ตกลงกันไม่ได้))
1.ในที่พร้อมหน้า คือ บุคคล วัตถุ ธรรม
2.ด้วยการยกให้ว่าพระอรหันต์เป็นผู้มีสติ
3.ด้วยยกประโยชน์ให้ในขณะเป็นบ้าน
4.ด้วยถือตามคำรับของจำเลย
5.ด้วยถือเสียงข้างมากเป็นประมาณ
6.ด้วยการลงโทษแก่ผู้ผิด
7.ด้วยให้ประณีประนอมหรือเลิกแล้วกันไป
จบไปแล้วครบทั้ง 227 ข้อ มีข้อแปลกๆ มากมาย แต่อย่างที่เกริ่นไปใน Part 1 คือเกิดขึ้นกว่า 2500 ปีมาแล้วที่ประเทศอินเดีย จึงไม่แปลกที่มีข้อบางข้อที่งงงวยสำหรับคนไทย
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น