เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว สมัยเรียนชั้นประถม ที่โรงเรียนปลูกต้นไม้เป็นรั้วกั้นเขตไว้ มีทั้งไม้ดอก? ไม้ใบ ?กินได้และกินไม่ได้ปะปนกันไป และจะแบ่งให้นักเรียนแต่ละคน หรือเป็นกลุ่ม แยกกันดูแลรดน้ำใส่ปุ๋ย เพื่อให้ต้นไม้โต? บางต้นที่มีผลพอเก็บกินได้ เด็กๆก็เฝ้ารดน้ำพรวนใส่ปุ๋ยขี้วัวให้ผลไม้โตไว? แล้วรอ...เมื่อไรจะสุก จะได้ลิ้มรสผลไม้นั้นเป็นรางวัลที่เฝ้าดูแลมาตลอด?
ตัวฉันเองได้ดูแลต้นหม่อนต่อจากจากรุ่นพี่ทีเรียนจบไปแล้ว☘ แต่รุ่นพี่บอกว่ามันคือต้นเงาะป่า รุ่นพี่บอกว่าถ้ามันไม่มีผลและมีใบเขียวมากกิ่งแทงขึ้นฟ้า? ให้ตัดกิ่งออกพอประมาณดึงใบแก่ๆทิ้งไปแล้วรดนำใส่ปุ๋ยแล้วผลอ่อนๆจะเกิดมามากมาย ฉันเคยชิมแล้วมีรสเปรี้ยว แต่ถ้าสุกจนมีสีดำจะหวานอร่อยทีเดียว??
ฉันก็ทำตามที่รุ่นพี่บอก ผลที่ก็คือ ต้นเงาะป่าของฉัน มีผลอ่อนออกมาเต็มต้น เรียกว่าทุกๆตากิ่งจะมีลูกเงาะเกาะพราวมีขนอ่อนสีขาวดูน่ารัก ทุกๆเช้าและเย็นฉันจะรดน้ำให้จนพื้นดินชุ่มและคอย..???
ในที่สุดลูกเงาะป่าของฉันก็สุกงอม? มีทั้งสีดำที่หวานอมเปรี้ยวและสีแดงเข้มที่มีรสเปรี้ยว..เห็นแล้วน้ำลายแตกปุๆอยู่ในปากเลย รางวัลที่ฉันได้รับจากการดูแลต้นหม่อนหรือต้นเงาะป่าของฉันก็คือ ผลทั้งต้นนี้เป็นของฉันคนเดียว??
ที่บ้านก็มีค่ะ เลี้ยงง่ายได้กินลูกตลอดเลยค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น