ชีสเป็นผลิตภัณฑ์นมที่ถือเป็นของโปรดของใครหลายคน ทั้งเด็กทั้งผู้ใหญ่ ทั้งคนยุโรปคนเอเชีย ชอบทานหมด เพราะด้วยความหอมมัน บวกกับความยืด ไม่ว่าเป็นส่วนผสมของอาหารประเภทใดก็ตาม ก็อร่อยทั้งนั้น เช่น พิซซ่า สปาเก็ตตี้ครีมชีส เบอร์เกอร์ชีสเยิ้ม ๆ คอร์นด็อก หรือไก่ผัดซอสเกาหลีทานคู่กับชีสดิ๊บ คนรักชีสบอกเลยว่านี่คือสวรรค์ชัด ๆ
ที่พูดไปเรามักจะนึกถึงมอสซาเรลล่าชีส เเละพาเมซานชีส สองตัวนี้เราจะคุ้นมาก เเต่มีชีสชนิดนึงที่เเอดเพิ่งได้ลองเมื่อวันก่อน เเละรู้สึกไม่คุ้นชินกับกลิ่นเเละรสชาติเท่าไหร่ นั้นคือบลูชีส โดยปกติชีส เป็นผลิตภัณฑ์ที่ทำจากราและแบคทีเรีย ตัวกรดและเอนไซม์เรนนินจากแบคทีเรีย จะทำให้โปรตีนในนมเกิดการตกตะกอน เเยกเป็นสองส่วน ส่วนที่เป็นน้ำเราเรียกว่าหางนมหรือ whey ซึ่งอยู่ด้านบน เเละส่วนตกตะกอนลงมาจะเรียกว่า เคิร์ด เราจะเอาส่วนนี้เเหละมาทำชีส
โดยการหมักบลูชีสจะใช้ราที่มีชื่อว่า Penicillium Glaucum หรือ Penicillium Roqueforti คุ้น ๆ มั้ยคะชื่อเพนนิซิลิน มันคือเป็นราที่ใช้ทำยาเพนนิซิลินนั่นเเหละค่ะ รานี้กินได้นะคะ เเละเป็นตัวที่ช่วยยับยั้งเเบคทีเรียอื่นที่เป็นอันตรายได้ ราในบลูชีสนี้จะมีสีเขียวเเกมน้ำเงินแทรกอยู่ทั่วเนื้อชีส
สำหรับคนที่ไม่เคยกินบลูชีสมาก่อน บอกเลยว่ากลิ่นรุนเเรงมากค่ะ 5555555 รุนเเรงจริง ๆ พี่จ๋า จนบางคขนานนามให้น้องว่าชีสเน่าก็มี เเต่อาหารบางอย่าง เเค่ดมกลิ่นเราอาจจะไม่ชอบ เเต่พอลองกินเเล้วอาจจะชอบก็ได้นะ เหมือนอย่างทุเรียน บางคนไม่ชอบกลิ่นเเต่เวลากินเนื้อเเล้วอร่อยก็เยอะเเยะไป เพราะฉะนั้นลองกินน้องก่อน อย่าเพิ่งบูลลี่น้องนะคะ
ไม่ว่าอาหารอะไรก็ตามที่เราไม่เคยกินมาก่อน เเนะนำให้กินสามคำขึ้นไป คำเเรกมันจะเเปลก ๆ อยู่เเล้วค่ะ เพราะเราคุ้นไม่เคยกิน ก็จะไม่รู้ว่ารสเป็นยังไง คำสองคำสามเว้นช่วงสักนิด เเละตามเข้าไป หากไม่ชอบจะได้ตัดสินใจได้ว่าสิ่งนี้คือเราไม่ชอบจริง ๆ ไม่ใช่ไม่ชอบเพราะรสเเปลกไม่เคยทานมาก่อน
บทความโดย Kind girl
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น