คงไม่มีใครที่ไม่เคยโกรธจริงมั้ย ?? ถ้ามีก็ต้องขอโทษด้วยที่เราอาจจะไม่เคยได้พบเห็น 555
เกริ่นนำมา ประหนึ่งว่าจะหาพวก เอ๊ะ! หรือเปล่า?
ระเบิดลงสิคะคุณขา ลูกไม่ส่งการบ้าน โรงเรียนโทรตาม มันยังไง? นั่งเรียนออนไลน์ทั้งวัน สรุปก็คือ ลูกเข้าเช็คชื่อ แล้วก็นั่งดูการ์ตูน เล่นเกมส์ การบ้านไม่ได้ส่ง โอ้ยยย บ้านใครเป็นบ้างนิ
ตั้งแต่โควิดมา ลูกต้องเรียนออนไลน์ พ่อแม่ก็ต้องทำงาน Work From Home ชีวิตเปลี่ยนไป อยู่ด้วยกันมากขึ้นก็จริง แต่ต่างคนต่างก้มหน้าดูหน้าจอของใครของมัน จะได้พูดคุยกันอีกทีก็ตอนพักรับประทานอาหารเที่ยง
หลังจากได้รับข่าวสารจากทางโรงเรียนว่าลูกไม่ส่งการบ้าน ความโกรธก็ฝุดขึ้นในบัดดล คำพูดที่ไม่ดีต่าง ๆ พรั่งพรูออกมา ลูกร้องไห้เสียใจ แม่โมโหโกรธา ในเวลานั้นมันเหมือนมีอะไรมายั่วยุ ให้ยิ่งพูดมากขึ้น และสิ่งที่พูดออกมาก็เป็นคำพูดที่ไม่ดีเอาเสียเลย ( มารู้สึกตัวก็ตอนพูดออกมาแล้ว ) เอาง่าย ๆ คือสำนึกผิดว่างั้นแหละ
ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยจริง ๆ พอตื่นรู้ได้สติก็กลับมามองตัวเอง นั่งพักสักครู่ เปิดเฟซบุ๊กเลื่อนฟีดไปเจอ สิ่งที่ต้องทำในยามที่เราโกรธ ของคุณพศิน อินทรวงศ์ พูดได้ดีมาก ๆ Supermum ก็เลยนำมาสรุปให้เพื่อน ไปอ่านกันได้ที่ เคล็ดลับ สิ่งที่ต้องทำในยามที่เราโกรธ
Supermum ต้องรีบไปฝึกฝนระงับความโกรธ ตามคำแนะนำของคุณพศิน จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์ที่จะมาลดความสัมพันธ์ในครอบครัวอีก การฝึกก็ต้องค่อย ๆ ฝึกไปเรื่อย ๆ เพื่อลดระดับความรุนแรงของความโกรธลง เหมือนเป็นการหยุดเติมพลังให้ความโกรธนั่นเอง เป็นกำลังใจให้ Supermum ด้วยนะคะทุกคน
ติดตามผลงานได้ของ Supermum ได้ที่
เฟซบุ๊ก : แม่บ้านจิงโจ้
ยูทูบ : Supermum ทำได้จริง
Blogs : Supermumth.com
อดีตเชฟอาหารอิตาเลียน
ผันตัวมาเป็นแม่บ้าน Full-Time
ที่ชอบทำอาหารและงานศิลปะ
มุ่งมั่นกับการพัฒนาตัวเอง
ปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนเพื่อแสดงความคิดเห็น